nokutu
1.
ñukutu (Dv→A, H).
"Tomber dans l'inertie"
Dv.
"S'engourdir, devenir lâche, sans force pour retenir, saisir les objets [...]. Hotzez erhiak ñukhutzen zaizkit, mes doigts deviennent lâches, sans force par le froid. Adinarekin ñukhutzen da, avec l'âge on devient maladroit de ses mouvements"
H.
2.
"
Ñukhutu, se rabougrir"
Lh.
ñokotu. (Part. en función de adj.).
Ogi azi geiak ützten dütü azi gaxtoak, bihi ñokotiak, erdiatiak eta xehiak.
Eskual 2-10-1908, 4.
3.
ñukutu.
"Diminuer intellectuellement"
Lh.