Onomat. del murmullo de voces o del habla continua.v. marmar (2). Debozioz erreza dezazutela: ez mar mar mar, beste lurreko gauzak bezala. CbEg III 351.
Mar, mar, mar, entzun da ikusi zituen gauzak bakotxak bere gisara azaldu ta erabagi naian. AgAL 28.
Gure erretoraren atsegina, marmarmar den gutieneko dudarik gabe hari prediku luzearen ematean!ZerbIpuinak 663.
Mar-mar-mar hasi ziren etxeko-jaunarentzat. LeonMt 20, 11 (Or marmarizka, Ker mormoxetan, BiblE gaizkiesaka).
Mar-mar-mar elheka. Herr 8-12-1955 (ap. DRA
).
Lehenik leihoak idoki ditu, othoitzean, mar-mar-mar ari zitakela. ArdoyKat 7 (ap. DRA).