saridun
1.
(Lar→H).
Contratado, que cobra un sueldo.
"Estipendiario"
Lar.
Arzai saridunak ez du naigabe andirik arzen orregatik, zeren besterenak diran, ta berarenak ez, galzen dituen ardiak.
Mb IArg I 309.
2.
(Competición, concurso, etc.)que tiene premio.
Saridun partidetan, / begira hargatik / jukutria gaixto bat / guri egitetik. / Pilotan ari dena / sari horrengatik, / zinez artzen ez bada, / dohala bixtatik.
Zby RIEV
1908, 94.
Abere-prima saridunetan.
Larre ArtzainE 245.
3.
Que recompensa.
Zorrak ordaindu eta / arturenak egin, / Euzkadi, Goi-saridun / Urtzik auta dedin.
Enb 114.
4.
(Persona)premiada.
Pauen emana izan zaio saria. [...] Saridunek badute merezimendu.
Herr 31-12-1959, 2.
Saridun irten nintzan.
Zendoia 62.
(Ref. a cosas).
Bertso aiek ez ziran saridun izan.
Zendoia 95.