berotxo
berotxu.
Dim. de bero.
v. beroxko.
Alkatiak au entzun ebanian (zer-edo-zer berotxua zan bera) esan eutson: --Zer garbitu edo zer arraio?
Kk Ab I 39.
Yoskiñak, orduan, Artezkariyari bestela-baitakuan esate-eutson apur bat berotxua zala.
Kk Ab II 95.
Ezbear onek sutu oan Gergorio, berotxoa be bazan da.
Akes
Ipiñ
33.
BEROTXOAGO.
Un poco más caliente.
Ur otzagaz igurtzi lenengo, gero berotxoagoagaz.
(V-arr).
A EY IV 259.