txangurru
1.
(V-ger-m, G-bet; Lar, VP
14r, Añ (AN), Izt C 205, FauMar
134),
txangurro ( FauMar
137),
xangurru (H),
xangurro,
xanguru (Dv)
Ref.:
A; Garate Cont RIEV 1934, 59; AEF 1960, 21
.
"Cangrejo"
Lar, VP, Añ, Izt C 205, Garate y FauMar 134.
"Crancre de mer, écrevisse"
Dv.
"1.º (V-ger), crustáceo pequeño, de flor de agua, se enreda, no pica como el cangrejo, no se come; 2.º (G-bet), cangrejo"
A.
"Centollo"
AEF 1960, 21 y FaurMar 137.
v. zangurru.
Txangurrua da arrai txiki itsusi bat, zearka baizik ez dabillena.
AA II 77.
Argatik txangurruak / gaur ere dabiltza / beti atzerontz pauso.
It Fab 104.
Zeintzubetan arrapatzen diran ugari [...] otarrainak, txangurruak, lapak.
Izt C 204.
Aurreratutzen guaz... / Txangurruben gisan.
Otañ 61.
Ibai-xangurruaren antzeko pizti ura.
Anab Aprika 49.
Ez dezazula xangurrorik surtan erreta gorritu.
"Cancros"
.
Ibiñ
Virgil
108.
2.
"(G-to), cáncer"
A.