Fotolia
El Correo, 2023ko apirilak 25
Aspalditik entzun eta irakurtzen dut gure gizarteak ahaztu egin dituela balioak, ez dituela gaurkotzen aspaldiko balioak, hezkuntzak balioetan oinarritu behar duela, balioak jarri behar direla edozein ekintzaren muinean, galdu egin direla garai bateko balioak.
Azken honek harritzen nau bereziki. Balioak galdu egin ditugula. Egiten dut haurtzaroan irakatsi zizkidaten balioen zerrenda eta, gutxienez, hauek ateratzen zaizkit: emakumeon mendekotasuna gizonezkoekiko, eliza katolikoaren nagusitasun ahalguztiduna, militarren lehentasuna gizarte zibilarekiko, agintzen duenari zor zaion otzantasuna, bide nagusitik pitin bat aldentzen denak merezi duen bazterkeria, zurion nagusitasun berezkoa beste azal kolore bat dutenekiko, gazteleraren nagusikeria beste hizkuntzekiko, derrigorrezko arauak betetzen ez zituzten familien kontrako arbuioa, auzokoa zelatatu eta salatzeko betebeharra...
Zerrenda hori izugarri luza daiteke, baina bere horretan argi eta garbi adierazten du zer balio ziren nagusi joan den mendearen erdialdean hemen, eskolan, kalean, elizan, hedabideetan, are etxeetan. Batzuk gure etxean bultzatzen ziren balioekin ordezkatuak, beste batzuk gurean ere errespetatzen zirenak. Ez dut paradisurik ezagutu balioei dagokienez edo, ezagutzekotan, gaur aurkitzen dut, ez atzo. Orduan, zergatik errepikatzen da hainbeste garai bateko balio 'onak' galdu ditugula?
Kontua ez da hezkuntzak balioetan oinarritu behar duela. Ez, hezkuntza beti oinarritzen da balioetan. Kontua da zer balio hobesten dugun, zein gaitzesten. Bizitza osoa daramagu batzuek jasotako balio haien kontra borroka egiten, balio haien sustraiak noraino heltzen diren ikusten, jaso eta ezabatutakoa nola ordezkatu asmatu nahian.
Bai, hezkuntzak, etxekoak nahiz eskolakoak, balioetan oinarritu behar du. Ez, ordea, edozein baliotan.
