Euskara Batuaren Eskuliburua

Funtzio askotan erabiltzen da nahiko hitza. Joan daiteke bera bakarrik, izen bati lagunduz, izenondo eta aditzondoen graduatzaile gisa, izenondo-balioarekin... Euskaltzaindiaren Hiztegian ikus daitekeenez, erabilera oso malgua du, bai kokapenari buruz bai artikuluaren erabilerari buruz. Aditz bati dagokionean bakarrik du artikuluaren premia. (→ zenbatzaileak eta komunztadura) [EH]

• Zenbatzaile gisa izenarekin doanean, haren ezkerrean nahiz eskuinean joan daiteke, artikuluarekin nahiz artikulurik gabe, eta nahiko(a) bera ere artikuluarekin nahiz artikulurik gabe. Modu hauek eta gisako guztiak zuzenak dira: Nahiko lan genuen. Nahikoa lana genuen. Nahikoa lan genuen. Nahiko lana genuen. Lan nahiko genuen. Lana nahiko genuen. Lan nahikoa genuen. Lana nahikoa genuen. Zehaztasunera jo nahi izanez gero, hau da datua: tradizioan izenaren aurretik doa gehienetan, eta mugagabean: Nahiko(a) lan genuen.

-ik atzizkiarekin doanean, haren eskuinean doa: Berari ere eman diote buruhausterik nahiko(a).

• Adberbio gisa izenondo bati edo adizlagun bati dagokiola doanean, haren ezkerrean, artikuluarekin nahiz artikulurik gabe joan daiteke. Nahiko(a) berandu zen bazkaltzeko. Nahiko(a) handia zen.

• Adberbio gisa aditz bati dagokiola doanean, artikuluarekin doa. Nahikoa iraun digu. Nahikoa izan aditza ere, artikuluarekin. Ez da nahikoa egoskor izatea.

• Izenondo gisa ere joan daiteke. Hori izango litzateke, askoren iritziz, sari egokia eta nahikoa. Horiek izango lirateke, askoren iritziz, sari egokiak eta nahikoak.