(...)
[Euskararen mugak. Oibar] Egungo Valladana [bàlladána] Balladana da 1570ean [PRA-Oibar, 2. k-bis.], eta La Balladana 1652an [Id., 26. k.], artikulu eta guzti. Hasierako Vall- hori harana dela begi-bistako kontua da, Valladana harana baita. Bukaerako -adana euskarazko harana izan liteke, -r- / -d- txandakatzea oso ezaguna izaki gure hizkuntzan [Txandakatze honen arrazoia fisikoa da, Pello Salabururen arabaera: "Ikusten ahal denez, frikapenaren aldeko joera bokalen arteko segmentuetan ematen da batipat. Bokalen arteko kontsonantea ahostuna baldin bada, igurzpena errazago lortuko dugu. Jakina, fenomeno honen azalpena fisikoa da: bokalak ditugu ahostun garbienak. Era berean, bokalak ahozkatzerakoan ez dugu hersketarik jartzen airearen pasan eta arteko kontsonantea libreago geratzen da. Hortik ahostun bihurtzera -ahoskabe bada- eta hersketa laxo bat egitera urrats bat baizik ez dago. Arrazoi beragatik ez da fenomeno hau kontsonante ondotik ematen eta baita arrazoi beragatik ere, /d/ eta /r/ nahasi egiten dira batzutan", Hizkuntz teoria..., 2. alea, 137. or.].
(...)