plazentzia
(-nzia SP, Lar Sup).
Gozo, placer.
"Plaisance"
SP.
"Contentamiento"
Lar Sup.
Iainkoaren gogarako eta plazenziatako sakrifizio.
Lç Phil 4, 18.
Iduritzen zaie ezen bekathua gozo dela, plazentziaz bethea dela.
Ax 510 (V 329).
Trabailluak aisia eta atsekabeak ere atsegintasun eta plazentzia iduritzen baitzaizkigu.
Ib. 493 (V 319).
PLAZENTZIAZKO.
Gozoso, placentero.
Hartu izan da hitza Iainkoak kreaturik lehen gizona ezarri ukhan zuen baratze plazenziazkotik.
Lç
ABC
I 8v.