1. (G, AN ap. A ; Lar, Añ (G, AN)), utzite.
Abandono, acción de abandonar. "Resigna, resignación de un beneficio o cargo, larga, uztea " Lar. "Abandono" Añ. "Abandono, dimisión" A.
Emaztearen utzitea. Lç Lc 16 (tít.). Asko izanen da berez halaber bekhatu haren beraren erremediatzeko ere, pontu bat, gogoaren bertze aldera itzultze bat, borondateak zintki eta fintki Iainkoagatik bekhatuaren utzte bat eta gaitzeste bat. Ax 199 (V 133). Zure Agoniaz eta zure Pasioneaz, begira gaitzatzu. / Zure Gurutzeaz eta zure Utzteaz, begira gaitzatzu. Gç 97. Alberka'tar Pantzeskak aurkeztu didan ardura uztea ontzat ematen det. "Dimisión de su cargo" . EAEg 20-5-1937, 1680. --Gaxuxa ez uztekotan, oiñordekotza Mattini utzi bearrean naizela esan zidatek [...] --Ta ik amor eman duk? --Neska uzte ortan bai. Etxde JJ 78. Aitak [...] eskatzen zion atsegin-uztea norbere indarra baiño aundiago etsitzen baitzun. --Utzi zak emakume likits ori, seme. Ib. 164.

2. (Lar), utzitze (Lar), utzite (Foix ap. Lh.).
"Cessión de bienes, onen uztea, ondasunen uztea " Lar. "Deposición, el acto de dejar, utziera, utzitzea " Ib. "(S; Foix), legs" Lh.
Semiari nereionin egin ene photeren üztia / beste haurrer niezün egin ene borthen zerratzia. Etch 244. Aldeko ondarrik geldituko balitz, Bunibide kutxan sartu bedi, diru-uzte onen agiria idatziaz. "Entrega" . EAEg 9-2-1937, 1026.

3. "(De la Cruz a la) fecha, astetik uztera. Lat., a primo ad ultimum" Lar.

4. utzite (S ap. A). "Negligencia" A (que cita Othoitz).
Behar dütü ihurk bere ariman xerkhatü pensamentüz, hitzez, obraz, utzitez [...] egin ahal dütükian bekhatiak oro. Othoitz 15.

5. Acción de dejar a alguien o algo de cierta manera.
Jesusek itzik ateratzen etzuen eta isillik uzte onek berak su geiago ematen zien [...] gaizki-azi aiei. Lard 448.