gentza
1.
(Bera),
gentz.
Paz, tranquilidad.
Neol. de Arana Goiri (en el que sólo encontramos un ej. de gentzadun; v. NeolAG). v. bake.
Egizko gentzea ta bazkuna gura ba-dozuz, gauza orok aztetsia ta buruba-buruba begiratu biar dozu.
Arriand JEL
1908, 306.
Gentzea ta gudea Batzar nausian itundu bear dira.
Arriaga Lekob 33.
Gentzarik onenian arima ta gorputz.
(1917).
Enb 132.
Iñoren gentza nundik galduko.
Ib. 49.
Ludi ontako gentza edo pakea.
M. Urreta EEs
1918, 158.
An goiko gentz eder artan.
Elzo ( in
Onaind MEOE 809
).
Gabeko gentzan.
Laux BBa 38.
Laket zait zuen begien gentza hori.
Mde Pr 128.
Barneko gentza ta naretasuna azalera bear zuen bakoitzak.
Zait Plat 60.
v. tbn.
JBDei 1919, 231. GMant LEItz 73. Laux AB 27. EA OlBe 97.
2.
"Tranquilo, pacífico"
Bera.
GENTZA-HITZ.
Palabra de paz.
Zuen artekorik iñok etsaiak ekarritako meni ta gentza-itza entzun eta itundu gurako ete-leuke?
Arriaga Lekob 34.
GENTZA-TOKI.
Lugar de paz, pacífico.
Asarrerik baña ez / ekarri onantza, / gentza-toki dalako / gure Ariatza.
Enb 209.
GENTZAZ.
En paz; tranquilamente.
Aintzaz ta gentzaz direanian / poz-atsegiñez goia ta beia.
Enb 49.
Arrizkuban ibilli gentzaz, ez urduri.
Laux BBa 130.
GENTZAZKO.
Pacífico, de paz.
Erromatarren geznariak gentzazko itxaz etorri ei-dira.
Arriaga Lekob 32.
Pacífico, tranquilo.
An datza gentzazko lotan.
Enb 54.
Nora juan ete da txaide artetik / gentzazko lo-gura?
"Ensueño tranquilo"
.
Laux BBa 118.