senjorale
1.
(
SP, Urt I 252, H; Dv y A s.v. saindurale
),
saindurale (
SP,
Dv,
A),
sentoral (
-th- H,
Foix ap.
Lh.),
sentorale (
-th- Dv),
seniorale (
Dv,
H),
señoriale (
Dv y A s.v. saindurale
),
señiorale (
H),
seniorale,
seiniorale (
H),
seintorale (
-th- H),
sendulari.
Peregrino.
Eta senjoraleari [demogun] arratseko pausua.
EZ Man I 15.
Seinioralei ostatu / eman zeure etxean.
EZ Noel 155.
Senioralea legez lot / akio bideari.
EZ
Eliç
87.
Egizu kontu saindurale eta arrotz bezala zarela lurraren gainean.
SP Imit I 23, 9 (Ch arrotz eta bideante, Mst bidejant bat eta arrotz bat, Leon bidekari eta arrotz).
San Gregorio handiak plazer hartzen zuen sainduralei [...] zerbitzu egiteaz.
SP Phil 178 (He 180 sainduralei eta bideantei).
Señiorale gaituk gustiok / bizi gareiño lurrean.
Gç 152.
Senthoralen etxera hartzia.
Bp I 51.
Seinthoralen etxen errezibitzeia.
CatOlo 34.
(ap. DRA)
Senthorale horiek egüna segreki, / Igaran ükhen die Muntorioseki.
Etch 372.
Sarrantzeko senthoralak.
Ib. 388 (tít., probablemente debido al ed. Larrasquet).
Hasi ziren alde güzietarik sentoralak edo pelegriak harat saldoka jiten.
Ip Hil 194.
Lahe [...], Comminge-ko jainko sendulari bat.
Lf CEEN
1973, 127.
(Uso predicativo).
Senjorale ibiltzeaz ondratzen tuk Sainduak.
EZ Man I 26.
Lehen hautatzen dut lurrean zurekin saindurale ibiltea ezen ez zu gabe zeruko jaun eta iabe iartzea.
SP Imit III 59, 1.
Senthoral abiatzen dena Jakarat.
SGrat 16.
2.
sentorale
(Alth in Lander RIEV 1911, 601),
saindoralde
(Dv). Peregrinación.
Beila edo pelegrinaia edo saindoraldea erraten zaio toki saindu batera debozionez egiten den bidaiari.
Zby Pel 5.
Saindoralde nausi batera zenbeit ehun edo zenbeit mila arima biltzen denean, hura da hura eder eta sustagarri.
Ib. 13 (Dv traduce "lieu de pèlerinage").
Salbatore gora da Garazi aldian, / ni ere han ninduzun, iragan astian; / debozione gabe, bai, sentoralian, / nere lagun guziak han baitziradian.
(Canc. pop. in Barb Sup 174
).