handikor
1.
(Arch VocGr, Dv, A, Foix),
aundikor (V-gip ap. Etxba Eib
).
Vanidoso; soberbio.
"Hautain"
Arch VocGr.
.
"Qui aime la fréquentation des grands"
Dv (que cita a Hb).
"Propenso a grandezas"
A.
"Altier"
Foix.
"
Beti da aundikorra aundiki ondoren, naiz barre eraiñ jendiari
"
Etxba Eib. v. hankor.
.
Konfuzius handikorra zen; errege eta aberatsak nahi zituen bere lagun.
Hb Egia 68.
2.
"Qui est de nature à devenir grand"
Dv.
v. handigai
, handikoi
.