danbalada
1.
(V-ple-ger ap. A).
"Cabezada, balanceo de buque, carro, hombre, etc."
A.
2.
dranbalada (V-m ap. A
).
Ruido producido por un golpe.
"Ruido de cuernos, golpes, etc., que hace el ganado en el pesebre"
A.
Ango didar ta garrasiyak, ango ate-dranbaladea, ango aienak, ango uluak, ango egurrotsa.
Kk Ab II 52.
Ango ate-dranbaladea!
Bilbao IpuiB 229.
DANBALADAKO.
De balanceo.
--Zeinbat dira Luribirearen ibilliak? --Iru: bat Eguzkiaren inguruan egiten dabena [...] eta irugarrena danbaladakoa, au da, albo batera eta bestera egiten dabena.
"De balanceo o de libración"
.
AMAzkue 6.
Danbaladakoan sei ilebete igaroten dauz alde bakotxean.
Ib. 7.