deskortes
(Lcc, Urt I 463, Lar, Añ).
Descortés.
Badira trebetasun deskortes, trufatu, arin, ergel eta sensuetarako batzu.
SP Phil 260.
Hori da kasu bakarra zeinetan nihor gaizki helzeko perillik gabe izan baititeke deskortes eta moldegaitz.
He Phil 306.
Alá, deskortesgebék beiratugábe nór errezibitudúten, itzultzendióte bizkárra.
LE ( in
BOEanm 436
).