dultzaina
1.
dultziña,
duntzaña,
duntziña (G-azp)
Dulzaina. "Dulzaina, dultzaiñe" (instrumento de los pastores de Gorbea) AEF 1928, 36. v. bolingozo.
Noiz entzungo da erromerian, / Euskaldunaren tuntuna? / Dultzaiña, alboka, txilibitu ta / Txistuzko soñu leguna?
AB AmaE 55.
Laguntze guztia sar bite baselizan, dultzaiñak eta orkesta joka ari dirala.
A Ortzuri 142.
Akabo dultzaiña / ta zezen koziña.
Tx B 167.
Baserritarrak dultzaiña eta / kaletar txistulariyak.
MendaroTx 325.
Atabal ta duntzaña, txuntxun eta txistuaz.
Enb 207.
Belarriak gortzerañoko dultzain-oiartzuna ibiltzen uan.
Ataño
TxanKan
212.
Dultziñaren antzeko irrintzi me luze bat.
Ib. 152.
Gaueko talde ark bazuen beste tresna bat ere: dultzaiña.
Zendoia 233.
En DFrec hay 4 ejs. de dultzaina y 2 de duntzaina, todos ellos meridionales, y uno de dulzaina, septentrional.
2.
Música de dulzaina (tbn. fig.).
Kaioak ere abesten dute / eurek dakiten dultzaiña.
Zendoia 114.