elizondo
Onom.:
Sancho de Elizondo. (1290) Arzam 209.
Aluyra de Eliçaondo. (1350) Ib. 209.
(Aizk app.),
elexondo,
elixondo
(V-m ap. Rollo 24).
(Gralmte. en casos locales de decl. sing.). Cercanías de la iglesia, lugar próximo a la iglesia, alrededores de la iglesia; (menos frec.) barrio de la iglesia (v. kale).
Emon daigun ezin baserrikuak jatsi leitekezala astegunian kalera edo Elexondora.
Astar II 74.
Baserrikuentzat nai kale edo elexondokuentzat.
Ib. 74.
[Baztandarrak] partida galdutakoan, / negarra mardul egiten zuten / Hernanin Eliz-ondoan.
(In Izt C 245
).
Opill-gozo saltzalleak enparantzan, elizondoan edo gizategirik geien dabillen irietan jarrita.
Ag Kr 46.
Eliz-ondoko zelaian.
Echta Jos 278.
Eskual Herriko elizondo guziak ikertuak ditu Colas jaunak.
GH 1922, 554.
Elizondokoak, mezara azkenekoak.
(AN-larr).
Inza Eusk
1928 (II) 104.
Izpurako eliz'ondorat igaitea duela hoberenik [Doniane-Garaziz gozatu nahi duenak]
.
JE Ber 12.
Naiago nuken erri guzietan illerri oiek Eliz-ondoan baleude!
Or QA 111.
Erri osoa eleizondora batu zala esan zeitekean.
Erkiag Arran 168.
Eleiz-ondotik etxerantza igarotean.
Bilbao IpuiB 229.
Gero eliz' ondoko ostatuan bisita labur bat gazteek.
Larre ArtzainE 233.
v. tbn. A Ardi 38. TAg Uzt 28.