eupada
1.
(
Vc ap. A).
"Insulto"
A.
v. aupada.
Eupada latza dagie nekazariak ura eradatera errokondora daramazkin abereai.
TAg Uzt 78.
Ango musika taldeari errazoi barik eupadak eta txistua jo eutsenean.
Etxabu Kontu 27.
Desafío.
Uste baiño lên, eupada berriz, / sartu da bere jokura.
Or Eus 394.
Eztabai zorrotza sortu zan arrantzale gazte biren artean. Eupada asarreak jaurti zizkoen alkarreri. Erronka lazgarriak ixuri zituen.
TAg Uzt 45.
Osabak, ordea, eupada bota zion ezkero, etzun eraso beste biderik.
Etxde JJ 14.
Bertso-demarako eupada iaurtitzen die elkarri.
Ibiñ
Virgil
37.
Eskilarretan beera jatsi, ta eskillara-burutik eupadea bota? Baiña, zenbat ete dira arerioak?
Erkiag BatB 143.
2.
(V-gip)
Ref.:
Etxba Eib; Elexp Berg.
Saludo, voz o grito de saludo.
"Voz de llamada en casa ajena. Lenengo eupadiak esnatu eban etxeko-andria
"
Etxba Eib.
Gazte baten eupada ozena entzun zun Kaillatietako lepo gaiñetik.
Etxde JJ 6.
3.
Llamada, convocatoria.
Lizaso buruzagi trebiak eupadia eginda ederto aurkeztu ziran Bermeoko endore jauna [...] eta Bermeoko Euzko Langille Alkartasuna.
Euzkadi 16-12-1936 (ap. Alkain 160
).