1. (BN, S ap. A ; SP, Urt, Dv, H), fasa Pompa, vanidad. "Faste" SP. "Caeremonia, [...] ponpa, fáza" Urt IV 31. "Ambitiosus, [...] fazatíja, fazaz bethéa" Ib. II 26. "Appareil, affectation. Cette expression ne se prend pas en bonne part. Faza handitan ethorri da, il est venu en grand appareil, en se donnant de grands airs. Fazaz mintzatzen da, il parle avec affectation" Dv. v. faka.
Munduaren fiñeziak, / fazak, ponpak, plazer gaxtoak. Gç 190 (162 fasak). Jerusalemeko hirian, faza eta morga guzien erdian. Lg I 313. Agripa eta Berenize faza handitan ethorri. Dv Act 25, 23 (Lç ponpa, He ostendade, TB handigoi, Ker, BiblE ospe).

2. (En la expr. faza ederrean 'plácidamente, a sus anchas').
Seguru zegoala / beregan ustean, / osto jaten asi zan / faza ederrean. It Fab 152. Putzu-bazterrean / jarririka daudela / faza ederrean / iru artalde. Ib. 249 (v. tbn. 175).