gordegia
1.
(
BN-ciz-baig, S; -i Dv),
gordagia (
BN-ciz, S; Foix),
gordegu (
AN-arce, BN-ciz-arb-baig),
gordagu
Ref.:
A (gordegi, gordagi);
EI
165;
Lrq (gordagia)
.
Escondite; guarida.
"1.º antro, guarida de las bestias feroces. 2.º escondrijo, tesoro donde se guarda o deposita algo"
A.
Cf. gordabia.
Heriotzearen beldurrak atxiki zuen [neskatxa] bere gordegian.
Prop 1884, 170.
Atzeman zituen eta ereman bere gordagiarat.
Prop 1904, 106.
Ihizien oro zilo eta larrutuak urrun ageri ziren gordegietarat.
JE Bur 15.
Bere gordagiatik, zango puntten gainean, ixil ixila badoa Aztia.
Barb Sup 87.
Sugetzar zitalen gordagu.
Or Mi 129.
Zure izkutuko gordeguan.
Or Aitork 224.
Ba dakit ongi non dun bere gordegi.
Gazt MusIx 219.
Orhügüz güne güziak / gordagiatik bethatzen.
Casve SGrazi 138.
Lugar donde se guarda algo.
Senharrari keinu eginez bikarbonata botoila atheratzen du bere gordagitik eta mahainean ezartzen.
Larz GH
1955, 36.
2.
"
Gordagi (Sc), ahorro, depósito de dinero"
A.
GORDEGIAN.
A escondidas, en secreto.
Heientzat, erdi ebaska, edo bederen gordegian, eremaiten ahal zituen jateko puxkak.
"En se cachant"
.
Ardoy SFran 154.
Gordegian beren jokoa egiten zuten.
Ib. 261.