hutseginkor
1.
(Dv→A),
utsginkor.
Falible.
"Sujet à faillir"
Dv.
"Sujeto a errar"
A.
--Ta Klara orri ta orlakuei Klaritak deitu oi die. --Eztakit bada mingaiña utsgiñkorra dala?
Ezale 1898, 51b.
Nola iritxiko luke ori, gizon aldakor, aul ta utseginkor baten eskuetan jartzen bazuen eleiza?
Inza Azalp 100.
Aitta Santua ez da gizon aldakor, utseginkorra elizari dagozkion gauzetan.
Ib. 101.
Fedea dugu egi ontan, ez zentzu utseginkorrek esaten digutena.
Or QA 173.
2.
utseikor.
Claudicante.
Utseikor, jausikor, obenkoi gareala ezin iñork ukatu.
Ibarg Geroko 63.