huzkui
1.
(u- H).
Parte correspondiente de una división, de un reparto.
Cf. uzitu.
Hau dela alferkeriak bere haurrei, eta zerbitzariei emaiten derauen, emaitza, huzkuia <-ja> edo primeza.
ES 183.
2.
(
u- Lar H; Sb-Urq).
"División"
Lar.
"
Uzkuia, [...] división"
Sb-Urq.
Esaten digula ebanjelioan bera etzala etorri lurrera pakea ekartzera, ezpada kontra ekartera espatia ta uzkuia.
Kortazar Serm 226.
3.
(
u- Lar H).
"Terminación, akaballa, akabanza, [...] uzkuia
"
Lar.