tapaki
1.
(G-azp-bet).
Cobertor; manta.
"Esalkiak; oheko manta eta maindireak. Honek, tapaki danak kentzeizkit
"
ZestErret.
Oieko tapakiyak ondo arreglatuko dizkiyona eta goizian goiz txokolatetxua eramango diyona.
Sor Gabon 43.
Ate-ondoko oea erakutsi beatzarekin eta tapaki bat emanaz, ala esan zidan: Etzan zaitez or ta atseden artzazu.
Anab Aprika 64.
Tapakia gañean jarri ta illunpean gelditu nintzan.
Ib. 68.
Sarda-antza geiago zuan tapakiak, illagiarena baiño.
Berron Kijote 176.
Oetik tapakiak / zenizkidan bota.
Zendoia 145.
2.
(AN-5vill ap. Echaide Nav 283
).
Tapa.
[Azaria] preso jarri omen zun / lixiba-ontzian; / gaiñeko tapakia / baitzuan galbaia.
BasoM 29.
TAPAKITAN.
Como abrigo, como resguardo.
Tapakitan, manta bat erabiltzen zuten.
Garm EskL I 78s.