tontortu
1.
(
AN-gip, L, BN, S; H),
tunturtu (
B; VocBN
),
tuntortu (
Gèze)
Ref.:
A (tunturtu);
Lh;
Izeta BHizt2 (tunturtu)
.
"Devenir ou rendre bossu" H. "Encorvarse. Atxo ori, leen tentea bazen ere, urtek nola tunturtu duten" A. "Nere osaba nola tunturtu den" Izeta BHizt2. "Azelga bezela tontortzen da. Nafarroan galdurratu, emen tontortu" (AN-gip). v. 1 konkortu.
Beorra apaintzen ari dalarik, / isatsez du milikatu; / ez aurrena bestêk bezala / isatsa tontortu balu.
.
"No si se la hubiera recogido."
Or Eus 178.
2.
(G-azp ap. Gte Erd; VocZeg 286).
Colmar.
"
Zaku hori tontortuta dago (G-azp), [...] tontortzeraño bete du (G-azp), [...] otarra ezpain berdin bete, tontortu gabe (G-azp)"
Gte Erd 288.
Egurrez tontortutako gurdiak.
Ag G 82.
Arek bere esku zabalean kerixak artu ta txapela tontortuten deutso.
EgutAr 21-4-1963 (ap. DRA
).
Sukaldeko maia, papel idatziz beterik, tontortuta.
Gerrika 228.
TTONTTORTU,
TTUNTTURTU ( (S ap. Lrq)).
"Devenir bossu" Lrq.