horretarako
(Añ),
ortarako.
"Idóneo, apto, capaz"
Añ.
Cf. ejs. de horretarako 'para eso' s.v. 1 hori.
Erakutsia daukazu garbi / ortarakoa zerala.
Basarri 85 (dirigiéndose a un levantador de piedras).
Ez bada ortarakoa jaiotzen [kirolaria], naiz afizioa sortu, ez da bein ere danen gañera aterako.
Albeniz 237.