porfia
1.
(Lar, Añ, H),
profia (Añ),
profida,
propia,
forfia (Lcc, Añ).
Empeño, insistencia.
"Tema, porfía"
Añ.
AxN explica lehia (462) por porfia. v. burfudia.
Alper alperrik izango dozu / nigaz daukazun porfia.
Mic TAV
3.1.27, 135.
Soberbiya eta porfiyakaz, beti beriagaz urten gura dabela.
Zuzaeta 137.
Aita San Inazio, / zure relikia, / benteruak gordeta / maitero irukiya. / Frantzesak orren billa / ainbeste porfiya.
FrantzesB II 41.
Norbaiti larregi edarazoten deutsanak bere porfijakaz, aserratuten dala bere eskutik artu nai ezpadau.
Astar II 124.
2.
Disputa.
"Lid"
VP
77r.
Zerren iatosteko konbersaziñoan askotan etorri doaz porfiak, eztabaidaak, pendenziak [...].
Cap 127.
Bere buruaren laudorioa, hipokresia, berearekin atera nagia [= nahia], porfia, diskordia eta berriketaria.
FamInst
809.
Aitak bataiarázi herejeén gisará; amak ezétz [...] Porfiagóntan zer eginzue aitak?
LE (
in
BOEanm A, 1138
).
PORFIAN.
A porfía.
Guk ez ikusi arren, aingeruak, porfian bezala, ofizio ori animen fabore ordu artan egiten dutela.
Cb Eg III 275.
Dantzara duazanak alkarren propijan banidadez duazala.
fB Olg 160.
PORFIAZ
(Lar, Añ). "(A) porfía, for- o porfiaz" Añ (v. tbn. Lar).