1.
(V-gip; H (s.v. munhoa))
Ref.:
Iz
ArOñ
;
Elexp Berg
.
Moño.
Cf. Moñoker, apodo en Ag Kr 29.
Festetara juateko / dezun enpeñua / oraindik jartzen dezu / arruô moñua.
MendaroTx 276.
2.
"
Muñuka, muñoa, moñoa, houppe qui portent certains oiseaux"
H (s.v. munhoa).
v. 2 muino, 1 muñuka.
MOÑO-LUZE.
De moño largo.
Etxekandra moiñoluzeak ez deutsaz aintzat artzen atxakiok.
Erkiag BatB 152.
MOÑORAINO.
Hasta el moño (harto, etc.).
Betiko kontu orrek / moiñoraiño nauka!
Zendoia 145.
(Pl.).
Zapal gaitue bizi guzian / ezin geiagorartiño [...] / Desonraturik burla eginda / aspertu moñoetaraiño, / orain txakurra oba da izan / lenago emazte baiño.
Ayesta 125.