ikusi-makusi
1.
(
V-m, G ap. A
),
ikusi-mukusi (
S ap. A
),
ikusi-mikusi .
(Fórmula para preguntar en un juego de adivinanzas).
"Juego de adivinanzas, en que por la primera sílaba hay que acertar la palabra. He aquí la fórmula: --Ikusi-makusi. --Zer ikusi. --Ikusten, ikusten, ikusten... (aquí se pronuncia la primera sílaba de la palabra objeto de la adivinanza)"
A.
Ikusi makusi zer ikusi dezu bada?
Sor Bar 108.
--Batek esaten dau: Ikusi makusi. --Bestiak: zer ikusi
.
Ezale
1897, 202b.
--Ikusi-mikusi... --Zer ikusi? --Ikusi-i-i... Gu! --Etsi, etsi, etsi. --Ikusi "Gure Herria".
Zerb Artho 41.
Has gintazke "ikusi-makusi, zer ikusi" galdeka.
SoEg Herr
31-10-1957, 1.
ikusi-mikusi (AN-larr ap. Asp Leiz2
; T-L) .
(Sust.).
"Énigme, devinette"
T-L.
"Adivinanza"
Asp Leiz2.
Ipuiak, asmoak, ikusi-makusiak.
Ezale 1897, 18.
(sg. DRA; la ref. es incorrecta)
Nahiz izkiribuz ezarri ohidura, erran-zahar, ipui, ikusi-mikusi [...] eta holako!
Lf ELit 302.
2.
ikusi-mikusi.
Mirando.
Baño luzaroan ikusi-mikusi zabiltzatela, aspertu zindezkete biok ala biok.
Anab Don 228.
Atariko neskak ikusi-mikusi zeudela esanda.
Anab Poli 73s.
IKUSI-MAKUSIN.
Viendo; a ver, a fisgonear.
Ikusi-mukusin zetozen mingain txorrotxak zer ebakirik eduki etzezaten.
Ataño
TxanKan
154.
Zanpetako gaitzak bazirala nunbait eta zer ote zan ikusi-mukusin, bazkaltzen ari giñan lekutik atera giñun.
Ib. 37.
[Txantxangorria] ikusi-mukusin an zebillela.
Ib. 73.