Onom.:
Martin Errotaçaya. (1360). Arzam 22.
(SP, Urt II 324, Chaho),
errotazai
(G-nav, Sal; Chaho). Ref.: Iz Als ; Ond Bac; ZarHizt.
Molinero. v. errotari, eiherazain.
Errotazai batek, pikatzen zegolaik arria jaiean.
(73).
LE-Ir.
Nola bera errotazaina baitzen.
Elzb PAd 75.
Gan den udan [...] errekak agorturik ere, ez zuten errota-zain guziek beren omore ona galdu.
Zerb Artho 204.
Errota-zañak zil du ebastea egunean agur bat irin.
(B).
Inza Eusk
1927, 151.
Egun onetan errotazaiak eztui laborerik ez eraman ez ekarri arazten.
(AN).
a
EY
I 288.
Korrengatik baizren Itzaltzun kainbat errotazai nola etxe.
ZMoso 47.