(
V-ger-m ap. A
).
Calmar(se), aplacar(se).
"
Ibitu, txikartu, disminuirse, achicarse"
Mg PAbVoc.
"Disminuirse, desincharse, achicarse"
Izt.
"1.º (V-ger), deshincharse (un tumor). 2.º (V-ger), calmarse (un dolor). 3.º (V-m), bajarse la marea, litm. reducirse la mar, en alguna extensión, a charcos"
A.
[Garizumeak] ibitu edo baketuten dau Iaungoikoan aserrea.
A Ezale
1897, 79a.
Neguan egiteko suak eta garrak / eta ibituteko otzaren indarrak.
Echta ( in
Onaind MEOE 629
).
Zelan ibittu alkarri eutsen gorrotua?
Echta Jos 54.
Gabeko zortziretan ibittu zan ekatxa.
Ib. 255.
Martiko eguzkijaren antzeko zara zu: igittu ta berotu orduko, ibittu.
Otx 47.
Ibituko zaio, ba, oraingo aserrea zure anaiari.
Ol Gen 27, 45 (Dv hauts dadin, Urt aldara dadin, Bibl urrundu).
[Maitasunak] gizonen eritasunak ibitzen irakatsiko bailigun!
"Mitescere discat"
.
Ibiñ
Virgil
63.
Atsekabea baretu eta ibitu ahala, ordea, argiago ageri da galeraren larria.
MIH 46.
v. tbn.
LEItz 64. Kk Ab II 186. Or Tormes 21. Zait Sof 165. Erkiag BatB 202.
(Con suf. de comparación).
Arpegiko berotasuna zerbait ibitzenago ta ausitzenago yoiakon.
Erkiag Arran 106.