1.
(H ap. Lh.),
garraite.
Altura, parte superior, cima.
"Sommet, cime, crête"
H (ap.
Lh). v. gargaite.
Zaradela laudatua [...] lur beherean / aire herrietan eta zeruen garaitean.
EZ Man I 34.
Olibetko mendiaren garaitera da igan.
EZ Noel 114.
Theolojiaren kapetarik haltoenera, eta gizonaren adimendua dohakeen kukuillorik gorenera, eta garraiterik xutenera hedatzen [...] da.
ES 192.
2.
(-rh- SP, VocCB, Dv, H),
garaita
(Izt),
garraita
(Lar Sup,
VocCB
Dv).
"
Garhaitea, derrière de la tête, garzeta, garandoa
"
SP.
"Cogote"
, "nuca" Lar Sup.
"Cogote, garzeta, garaita
"
Izt.
"Occiput"
Dv.
"Le haut, le vertex de la tête"
H.
Duvoisin, Harriet y Azkue citan a Axular.
Okhasinoa kopetan, belarrean, aitzin aldean illetsu da [...]; baiña garhaitean, garzetan, gibel aldean, mots, soil [...] ille gabe.
Ax 153 (V 101).
3.
(Lar, Gèze (-rh-), VocCB, H).
"Superioridad"
Lar.
"Triomphe"
Gèze.
"Palme"
Ib.
"Victoria, triunfo"
VocCB
.
"Victoire"
H (ap.
Lh). v. garait,
garaitza.
Garaite gogorrena ere / illunez gerta oi zan.
"La más fuerte conquista"
.
Gazt MusIx 235.
4.
"Copa de árbol, kopa, garraitea, boillostea
"
Lar.
Zarikaren gerri biguña bere garraitearen pisuak makurtzen duen eran.
Arr EE
1882c, 550.