(
L-ain ap. A
; Urt I 309,
Lecl,
Dv,
VocB
),
errumestu (
SP (-tstea), Lar in Aq, Foix ap. Lh),
erromeztu,
errumeztu,
(Ht VocGr 328.
Empobrecer(se).
"Depauperar, errumestu
"
Lar in Aq 1373 (en la ed.
de Fita erruznestu).
Ezin dateke errumeztu gabe.
Ax 360 (V 238).
Bertzeak dabiltza errumesturik eta hondaturik.
SP Phil 40.
Donzeilla on behartu edo errumeztu bat.
Ib. 215.
Ez baitute beldurrik amoña emateaz erromez daitezen.
Mih 84.
Hanbatenaz erromesten da tokia.
Dv Lab 86.
"Comminutus, pobretua, erromestua, [...] erremestua
"
Urt V 440.