1.
Voluptuoso.
Deabruak anhitz sare badu ere arimen atzemaiteko, eztu batez ere hanbat atrapatzen, nola emazte gaixtoez eta gizon atsegalez.
AxIp 161s (Azkue traduce "rascazón"; en la ed. original (341, V 226) sólo aparece emazte gaixtoez
).
Ezen Irigaraik amorio garbi bat isilean baldin bazeukan, hark ohaide bat zeukan ezin bestez, emakume lizuna eta atsegalea zelakotz.
Mde Pr 178.
2.
Deseo de placer, voluptuosidad.
Paganoen gizalegeak handiesten eta Judu-Kristauenak gaitzesten dituzten bertuteak laudatzen dituztelakotz gizandietan: nagusi-izan-nahia, berekoitasuna eta atsegalea.
Mde Pr 229.
Atsegale orietan minkaztasun gogorrak egari oi nituen.
"In eis cupiditatibus"
.
Or Aitork 134.
Makur oetako bat edo bi edo guziak batean diralarik, iru sorterro ditute: agindu-naia, ikus-miña, atsegalea.
Ib. 66.