arrañamendu.
Arreglo, disposición; acuerdo.
v. arranju.
Ezkiribatüren dü berzez eta arranjamentüreki gaiza jarraikiten direnak.
Mercy 39.
Etzitiala pharti ez bihar artino, / Zerbait arranjamentü egin artino.
Etch 678.
Arrañamendu horrek / Zortzi urte ditu, / Anitzek errain dute / Eztuela aditu.
Bordel 157.