disimulo,
disimula,
desimulo,
diximulo.
Disimulo.
v. disimulaketa, disimulazio, disimulamendu.
Minza zaite harekin bihotz ageriz, [...], bernizarik eta disimularik gabe.
SP Phil 18 (He 17s disimularik gabe).
Egia isil daiteke disimuluareki.
El 58.
Eméngo disimúlo, estálki ta hipokresiak.
LE Urt (ms.) 2v.
Billeratako disimuluan / dauden soñu ta baltsiak.
Xe 321.
Zure idiak ez ditu galdu / uztarri onen premiak, / disimuluak gezurra izanda / dauzka bere alderdiak.
(In Tx B 229
).
Disimulu ederrez, / noiznai erasua.
Zendoia 125.
v. tbn.
Disimulo: MMant 25.
DISIMULUAN.
Disimulando, con disimulo.
Arkakusua disimuluan arrapatuaz.
Iraola 50.
Guri jokua galerazitzen / egiñ zuben alegiña, / nunbait lenago konpontziyua / danak zaukaten egiña, / disimuluan pasako zan, ai, / tontuak izan bagiña.
EusJok 21.
Disimuluan azpi-janetan / ez da izaten motela.
BEnb NereA 262.
Diximuluan itxaroten egozan besteak.
Alzola Atalak 59.
Ez gera disimuluan / ibili-zaliak.
Uzt Noiz 33.
Juntakoen laguna nola zegoan, desimuloan ari ziran.
Albeniz 263 (ib. 69 disimuluan).
v. tbn. Zendoia 79. Disimuloan: TxGarm BordaB 121. BBarand 10. Diximuloan: Olea 96. JAzpiroz 158.
DISIMULU-DISIMULUAN.
"
Dexemulo-dexemulon, disimulatuz, zerbait ikus edo nabaritu ez dadin, estaliz edo ezkutatuz. Illoba bat jaiotze zitzaionen dexemulo-dexemulon amari esate ziyon mutilla bazan Casimiro izenda ondo etorriko zitzaiola
"
ZestErret.
DISIMULUZKO.
Disimulado.
Ezbeza nihork sekulan erran disimulazko edo ekibokazko hitzik.
CatLav 144.
(V 74)