1.
eskerbako (Vc ap. A),
eskerbageko,
eskerbaako.
Ingrato.
v. eskergabe.
O esker gabeko ume!
EZ Man I 122.
Gure gaiztakeri itsusi eskerbagekoaren barkanza.
Mb IArg I 336.
Zorigaiztoko ta esker-gabeko gizona.
Mg CC 224.
Eta nik eskerbaako onek.
Añ
EL2
161.
Bihotz esker gabekoen ez axolakeria.
MarIl 8.
Gaztigatzen oi ditu / esker gabekoak.
It Fab 153.
Apostolu esker gabeko saldu ark.
Lard 428.
Ezin det siñistu añ eskergabekoak izango zeratela.
Ag Serm 444.
Ezpadegu berarekin eskerbagekoak izan nai.
Kortazar Serm 216.
Eskergabeko semea.
EA OlBe 9.
Esker gabeko Semeek.
Iratz 112.
2.
"Sin retribución. Zeregiñ eskerbakuak, guztion aldera eiñ dittuzunak
"
Etxba Eib.