(G, AN, L, B ap. A
; Dv, H),
garhaitlari (Dv).
Vencedor, triunfador, victorioso.
v. garaile.
Ugartearen urrean egin zuten batalla eta Juanot garaillari ill zan ondra andian.
Izt C 479 (262 garailari).
Orti [izena] da "toki goitituen barnaria" edo "garailaria".
Ib. 21 (Interpr?).
Garailari irteten zana, [...] jabe izan zedilla.
Lard 164.
Soldadu garailariak.
Ib. 546.
Alabantza betikua gure ejerzitu garailarijari ta euskaldun soldaubai.
(1860).
BBatzarN
187.
Kristo Garailariyak.
Ur BulaAl 29 (BulaV 19 garailari; BulaG 530 garaipenlari).
Benetako gudulari ta garaillarijeentzat [...] koroia.
JJMg Mayatz 115.
Zara parerik bagea / garailari eskergea.
AB AmaE 374.
Zein geldituko da garailari?
Ag AL 106 (v. tbn. G 103).
Garailari ateratzen.
EEs 1912, 149.
Irri ta santsoz garailariak zetozenean.
Anab Usauri 79.
Dizdizari, indar bete ta garailari agiri zan eguzkia.
Erkiag Arran 96.
Garaillari aize txarrak, / desegindurik arbiak eta / [...] birbelarrak.
And Egun 121.
v. tbn. Aran SIgn 213. Mant EE 1880, 183 (ap. Dv). Ant ZerBid 125 (ap. DRA). Belaus Andoni 20. Inza Azalp 79. Enb 67. Zait Plat 122.