1.
bidebagetu (Añ),
bidagetu (Lar),
bidegatu,
bidegetu.
Desviarse; extraviarse.
"Desaviar"
, "descaminar" Lar.
"Desviar"
Añ.
Artzaina dei ta ardia arengandik igesi! / Zerk arabil, gaizo ori, galdu ta deslai? (bakar-bakarra ta bidegabetua).
A Ardi 118.
Jaungoikoaren bidean asi-barriak eta ezyakiñak dira oraindiño, ta errez bidegabetu ta ondatu leitekez.
Pi Imit III 7, 2 (SP engana eta gal, Ch errebelatu, Mst inganatü, eta galdü, Ol bidekatu, Leon gal).
Ixar argija, / Bidegetuen zuzenbidia, / Ontasunian ezin obia.
Enb 87.
Guzi oriek ukaitean ez da irten bear, Iauna, Zugandik, ez bidegatu bear Zure legetik.
"Neque deviandum a lege tua"
.
Or Aitork 44.
2.
bidebagetu
(Añ). "Agraviar" Añ. v. bidegabeztatu.