1.
(Lar),
damurria (H),
damorri (Hb),
damurri (Hb).
"Melancolía, tristeza"
Lar.
"Tristesse, fâcherie, causée par quelque contrariété"
H.
Hain damurri beltzetan erori nintzen.
Birjin 116.
Damuak eror-araz nitake gaizkoan edo zenbait damorri beltzetan.
Ib. 241.
Hek güziak tristeziaren ta damorriaren obrak dirade.
Egiat 233.
Bakardadeak gaixoari erakartzen dion tristura samiñ eta damurriaren egiazko erremedioa.
"Esa amarga tristeza y melancolía"
.
Otag EE
1884b, 51.
Apal ondoa zan, illunabarra, damorrietarako ordua, ta Mendiolako etxeko andra gaztea damorriz betea gelditu zan.
Ag AL 61.
2.
Triste, melancólico.
Ematen diote iskin polit ari alako itxura damurria eta tristea ezik ez dira begaizten biotz biguñak eta ukituak.
"Cierto color melancólico y triste"
.
Otag EE
1882c, 449n.