koskorro.
Pequeño, menudo.
v. 1 koskor.
Han hemenka arbola koxkorro zonbeit, aphalak bezain hitsak.
Prop 1890, 259.
Muttiko andana bat gaitza [...]; gazte koxkorro batzuetarik hainitz, gizon gothorrez oraino gehiago.
Barb Piar I 166 (
DRA traduce "membrudito").
Ezkontgai handi zonbeit ezkondu [...] dire oraino, egungo egunean, ttipi koxkorro batzuekin.
"
Quelques toutes petites gens"
.
Barb Leg 61.
Bethikotz koskorro eta idor gelditzen dira (abere gazteak).
GAlm 1949, 38.
(ap. DRA)
[Xakurra] hain koxkorro txarra zen orduan, nun Puxka ukan baitzuen izena.
JEtchep 31.