1.
(-adu Lcc).
"Labrar tierra, lurra labradu
"
Lcc.
2.
Labrar, construir (un edificio).
Konfusioko Etsea, ain fuerte eta galanto labradurik nola ezin ainbeste munduan al zatean.
Lazarraga A, 1153v.
3.
Labrar (hierro).
"Bizkaitik burnia", / an labratuz mundua / txoil bai-dago ornia.
"Con el hierro de allí, una vez labrado"
.
Or Eus 212.
4.
(Part. en función de adj.).
(Piedra)labrada.
Ainbeste teilla, ainbeste egur, / ainbeste arri labratu.
MMant 79.
Arri labratu aiek bizkarrean jasotzeko.
BAyerbe 32.