1.
(
R-is; Lar,
Añ).
Vecino.
"
Bézino, bézinuà, el vecino"
ContR
518.
v. auzo.
Gure erriko bezino bati eraman dutela bi ogei ari.
MRos 10.2r.
Oker orrek engaña dezala auzoau eta bezinoak.
AltsAuz
324.
Bezino perpetuo egin zaigu [Jauna] érri guziétan.
LE BOEanm
803.
Errietan karguak dituztenak egiten ere dituzte [...] kontuak emateko tranpa berriak, igarri ez dezen beste Justiziako ta bezinoak.
Mg CC 169s.
Erraz asko bekatutan erori ditezke alkateak, errejidoreak ta bezino jaunak.
AA III 591.
Erri bateko auzo edo bezino guztiak.
fB Olg 153.
Egiija negargarrija da Justizijako ta bezino askok biztu ta mobietan ditubeela fiesta zorigaistokuak.
JJMg BasEsc 153.
Zubietako bezino / estimagarriyak.
Ud 86.
Bezino jaunak ere / gizon balerosuak.
Ib. 83.
Bezperak erran eta portikoan, iriko bezino guziuen izenak isartan dra bapana bere zeduletan.
Mdg 135.
Aranazko bezino bat zen Jadraque.
Auspoa 97, 25.
(Usado en vocativo; cf. infra BEXINO).
Esaten diozu: bezino, hermano, kuñado, ez dezu gaur nere konbitea artu gabe etxera bear.
AA III 555.
2.
Vecindad.
Gisa kuntan xuntatan da bezino guziua bira-bira.
Mdg 136.
BEXINO
(bexin Hb). (Forma con palat expresiva, usada en voc., o como interj.). "Bexin, ami, terme familier usité au fond du Labourd. Adio bexin, nola haiz?" Hb.
Horra orai galtzak ohearen gainean. Bexino! zer galtzak! Nork egundaino izan du holako galtzarik?
Barb Sup 42.