1. (Vc ap. A; Mg Nom , PAbVoc , Añ (V)), azartutasun, aizartasun (Añ).
Audacia, atrevimiento, osadía, valentia. "Atrevimiento" Añ. "Audacia, resolución, atrevimiento" A. v. ausardia, ausartasun.
Gure Salbagille maiteak itandu eutseen Fariseo ta Eskriba bere arerioai bildur bage ta azartasun libreaz. Añ GGero 296. Ori zala azartasun andia, atrebenzia ta lotsabagetasun ezaina. Ib. 232. Ara emen, zegaitik ontzat eruan leitekian nire azartutasun laarregija. JJMg BasEsc I. Ze azartasuna, ze zorakerija zeuretzat ain kaltegarrija, Jaungoikuaren aurrian berak ainbeste gorroto deutsan pekatua egitia! Ur MarIl 71. Deritxazu azartasun larregi dala Jesusi esatia. Ib. 115. Balore eta azartasuneko ejenplurik argi eta ederrenak. (1865). BBatzarN 213. Geure lekuak zapaltzen deuskuz azartasunaz, / Danak guztiak baziran legez berarenak. AB AmaE 435. Bildurbakotasun larregia, azartasuna, arrotasuna eta antustea. Itz Azald 183. Zeruko laguntasunaz ekiteko azartasunak. Ezale 1897, 234a. Izugarrizko azartasunik andienagaz [...], urteten deutsie txalopetan itxas bidera. Ag Kr 30. Azartasun (atrevimiento) andia zan izan-be, eliz-osteko artzara joatea, itxasoa ain aserre egon ezkero. Echta Jos 62. Esetsi eutsan Txomiñek Ermokeni azartasun guztiaz. Ib. 69. Etxakiat eu be zelan ibilliko intzan, eure azartasun gusti orregaz. Kk Ab I 16. Onek emango dio edozertarako azartasuna batez ere iñor itotzera dijuanean. Anab EEs 1919, 243.

2. azarritasun (V-oroz-ger-m ap. A). "Facilidad de hablar, facundia, soltura para ejecutar, etc." A. Cf. 1 azarri (3).