1.
bersodun.
(Lo) que tiene versos, (lo) que está en verso.
Azkeneronz dauden ipui itz neurtuko edo bersodunak, ez dira nereak, ta bai nere osaba zerbait ezagunari artuak.
VMg XII.
Samaniego ta Renteriak jakin izan balute Erdera bezein ondo gure Euskera, gatz oraindikan obea idukiko zutela beren ipui bersodunak.
Ib. 89.
2.
Vendedor de versos.
Bertsodunaren urre samar neska-mutill buru ariñak alkarren aurrean dabiltz.
Ag G 188.