1.
(eiñe S ap. Gte Erd
).
Cansancio.
"
Atzoko eiñia du (S)"
Gte Erd 6.
v. 1 une
(2),
akidura, neke.
Eñhe aphür baten hartziak ihur herabeztitzen dü.
Mst III 3, 3.
Beldürrez eñhiaren handitarzünak eta ezpiritiaren idortarzünak ene arima engoxa erazi dezan.
Ib. 55,5 (SP gogoa unhaturik, Ch nekheak, Ol gogo-aunoz, Pi gogoaren aunoz, Leon akiturik).
2.
(H),
eiñhe (S ap. A
),
eñhe (S ap. A
; H).
Cansado.
"
Einhe, eñhe izaitia
"
H.
"Fatigado, hastiado. Eiñhe nüzü, estoy fatigado, hastiado"
A.
EINHERIK
(eiñh-,
eñh- S). Ref.: EAEL 276; Gte Erd 143. (Estar, etc.) cansado. "Hanitx eiñherik dütük laster egitetik (S)" EAEL 276.
Bena eñherik beiniz, phausatzera banuazü.
RolTrag 89.
(ap. DRA)
Hara eñherik heltzen.
Etch 390.
Jesüs bidiaz einherik beitzen.
EvS Io 4, 6 (Harriet cita erróneamente einhe beitzen; Lç, He unhatu-, LE, Dv, Ol, Leon, Arriand, Or, Ker, IBk, IBe nek(h)atu-
).
Emanen düzü [...] apaidü hun bat eta gero etzangia zerbait, ezi, eñherik gütüzü.
GH 1930, 456.
EINHEZ
(Estar, etc.) cansado.
Persuna gaixo hoiek etxera zirenin / Uha eta eñhez ziren ezin bestin.
Etch 374.
Miñauren zamaria eñhez ezin bestin.
Ib. 270.