1.
(V-ger-ple-arr-oroz ap. A).
Costra.
"Costra que dejan algunas enfermedades en la piel"
A.
Batari miiña atera-eragin, ugarrik, zetakarik edo kortikarik ete daukan.
Mg PAb 83.
[Urrea] lurreko erdoi, uger eta kortiken ondakinetarik garbitu ta zuriketako.
Ezale 1897, 230a.
2.
(V-ger-ple-arr-oroz ap. A; Añ).
"Corteza [...]. En los árboles: kortika, a lo menos después de quitada"
Añ.
"Corteza dura de ciertos árboles"
A.
[Aritzari] kontuz ta poliki kendurik kortika guzia.
(Sap 13, 11). Ur ( in
BOEg 1057
).
KORTIKA-HAUTS.
"Kortikauts (V-ple-m), polvo de corteza de árbol en las curtiderías" A.
KORTIKA-TXORI.
"(V-ple), trepador, pajarito que trepa por los árboles" A.