(V, G, AN; Zam Voc),
mugite (B; -ea det., Aq 820 (G)),
mugiti (
-ia det., Lcq 172, LandHizt 371),
muguta (V-oroz),
muita (V-m-gip, G-azp),
moitta (V-gip),
muite (BN)
Ref.:
A (mugita, mugite, muguta, muite);
Arzdi Plant1 278;
Iz
ArOñ
(muítta);
Elexp Berg (moitta, mugitta);
ZestErret
(
muika/muitta
) .
"Grama (bot.)"
A (que cita a Mg).
"
Muítta, muíttia, (la) mala yerba que tiene en la raíz como rosarios: mugíttia, mugítaak
"
Iz
ArOñ
.
"Tortero. Moittiak etxotsak arnasia artzen lagatzen lurrai
"
Elexp Berg.
Zeñen soloa dagoan laarrez, mugitaz, azkiz, garduz, zalgaz, zoragariz beterik.
Mg PAb 195.
Kendu mugiti ta azkiyak, garbitu ondo solua.
NecCartV 103.
(97 mugitak ta bedar txarrak)
Nere mugita-iriña jatera.
Sabiag Y
1933, 424.
MUGITA-BELAR
(mugiti-b. G-bet ap. A; muite-b. B ap. Izeta BHizt2). "Grama" A. "Clase de hierba. Gure baratzea muite-belarrez betea dago" Izeta BHizt2.