(gral.; Lar, Añ, Dv),
abretu (SP, Lar, Añ (AN))
Ref.:
A;
Lh
.
Embrutecer(se), convertir(se) en animal.
"Rendre ou devenir bête, abrutir"
SP.
"Embrutecerse"
, "arrocinarse" Lar y Añ.
"S'abrutir, s'animaliser"
Dv.
"Embrutecerse. Aberetua, el abyecto"
A.
Berak aberetürik hanitz abere künteren üdüriak adoratzen zütien.
Bp I 84.
Faraon Itxaso Gorrian itorik, Nabukodonozor aberetürik, kabaleki bazkan.
Egiat 200s.
Zoin dira hordikeriaren efekto tristiak? --Aberetzia, aharrak eta lohikeria.
CatLan 116.
Funtsean gisa guzietara Jainkoak jazarri deraie jende abretu hekiei.
Dh 376.
Salomon andia, jarri zan abereturik eta lokazti likits bat egiñik.
Lard 215.
Mahometek aberetu ditu gizonak, Yesusek aingerutu.
Hb Egia 85.
Eskolan eman ditek Jainkoa debeku; / Oraixe gure haurrek behaitek abretu. / Ai, ai, ai! mutilla, behaitek abretu.
Zby RIEV
1909, 232.
Zu abadeakaz abadetuta zagoz. [...] --Ta zu abereakaz aberetuta.
Ag Kr 101.
Atzo bira bira / Dantzan aitu zira, / Doi bat zare aberetu: / Soinuz burua gogor, / Atzarriko zare histu, / Zozotu eta mokor.
Iratz 20.
Allande osabak gure etxeko sukaldean lizunkerizko musuketan eta limurketan aberetuta ustekabean idoro zizkiñan.
Etxde JJ 122.
[Edankeriak] familiak zikindu, abenda pozoitu, buruak erotu, [...] gizonak aberetu.
MAtx Gazt 77.