1.
(Lar, Añ (G), Dv (G), H),
aita asaba.
Abuelo.
v. aitona.
Nik entzun neutsan aita asaba bati antxina andikijak bere ebiltzala abarkakaz.
Mg PAb 94.
Lizenziadu Cristobal Lopez Zandategui, Jeneral Don Antonio Oquendoren aitasaba amaren aldetik.
Izt C 467.
Aitasaba Abraham-i egindako eskeñi andiak berriztu ziozkan [Jacob]
.
Lard 46.
Absalom-ek ere bere aitasaba Gesurko Errege Tolmaigana iges-egin zuen.
Ib. 195.
Batuel aitasabaren etxera joan, eta Laban osabaren alaba batekin ezkondu zedilla [Jacob]
.
Ib. 34.
Erakarri zituen aitasaba Nabucodonosor-ek Jerusalengo Elizatik eramandako urre eta zillarrezko ontziak.
Ib. 319 (sg. la Vulgata (Dan 5, 2) "pater eius").
2.
"
Aitasaba (G), bisaïeul"
vEys (de quien lo toma seguramente Azkue).