(
S; Chaho),
emeia (
BN-arb),
enbeia (
BN; VocBN
,
H),
emaia,
inbea,
inbia
Ref.:
A (enbei);
Lrq;
Gte Erd 139, 14
.
Deseo, apetencia, gana.
"Cana, zeloa, inbia
"
Lç Decl Mm 3v.
"Désir, envie"
VocBN
.
"Ganas, emeia
"
Alt Eusk
1973, 157.
"
Jateko emeia jin zaut (BN-arb)"
Gte Erd 139.
"
Horren egiteko emeiarik baduzia? (BN-arb)"
Ib.
14. v. gogo.
Tr. Documentado en textos suletinos; hay tbn.
emaia en Xalbador.
Aragiaren inbeiek paseia erazitzen gütie.
Mst I 20, 7 (Ch hirrits, Ip, Ol irrits).
Jente pherestiak korajatzen dütü, bethi obra hobiagorik egitera inbeia ükhen dezen.
Mst III 54, 6 (Ol leiatzeko).
Mündiari gerla thai gabeko baten egitia eta zelialako inbeia saintü baten ükheitia.
Mst XV.
Haboro hunat jiteko / espeitie inbeiarik ükhenen.
Xarlem A, 1144.
Hori eztizu legiak defendatzen, / Pierreseki ahal lukezu / inbea baduzu mement bat gozatzen.
PierKat 53.
[Andriak] beti zikinak hortxen dauzka / mantala bai eta zaia, / atsetan horrekin etzateko / gizonak behar du emaia.
Xa EzinB 91.
Tizanak azkartzen dü estomaka [...], begitharte eri izanak zoharditzen, erendeia eta inbeak iganazten. Alth Bot 13.
(Con suf. de comparación).
Banikek nik orai / hanitz berri kontatzeko, / bena inbeiago diat / phausatzera juaiteko.
Normandie 169 (ap. DRA).